بازگشت منتقدان رییسی به دایره نقش آفرینی جدید/ قالیباف و جلیلی در حال جدا کردن خود از دولت هستند و لاریجانی و روحانی سکوت را شکسته‌اند
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۸۰۹۵۶
در یک هفته گذشته سیاست داخلی ایران شاهد صحبت‌های تازه‌ای با پیام‌های نوین از جانب چهار چهره سیاسی بود، چهره‌هایی با ریشه در جریان راست که این روزها در عزلت اجباری سیاسی اصلاح‌طلبی به دنبال رقم زدن آینده نقشه سیاسی کشور از طریق نقش‌آفرینی خود هستند.
«سعید جلیلی»، «علی لاریجانی» و «حسن روحانی» در هفته گذشته با اظهاراتی کوتاه این پیام را مخابره کردند که یکسال و اندی بعد از آغاز به کار دولت سید ابراهیم رییسی، آماده هستند تا نقش‌های جدید در عرصه سیاست داخلی با چشم‌اندازی تا مجلس و دولت آتی برای خود ترسیم کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اظهارات هفته گذشته این ۵ چهره و تحرکات و صحبت‌های قبلی آنها، اما چه پیام‌هایی دارد؟ آنها به دنبال چه نقشی برای خود در عرصه سیاست داخلی ایران هستند.
سعیدجلیلی؛ اتوپیای پوپولیستی و عبور از اشتباهات احمدی‌نژادی
سعید جلیلی همچون همیشه از گفتمان خود برای طرح دوباره بحث استفاده کرده است؛ «ضدیت با برجام و تاکید بر مخالفت با هرگونه مذاکره». چارچوبی ضدغرب که ریشه تمام مشکلات کشور را در مذاکره می‌داند و اگرچه شاید به زبان نیاورد، اما قطعنامه‌ها را از کاغذپاره هم کاغذپاره‌تر معرفی می‌کند.
جلیلی امیدوار بود تا در پایان دولت حسن روحانی، با همانندسازی زمان و شرایط، چرخه انتقال دولت از «اصلاحات به احمدی‌نژاد» را در قالب انتقال دولت از «روحانی به جلیلی» تکرار کند. او تصور می‌کرد شکست نسبی مذاکرات در دولت حسن روحانی - با کمک مصوبه ضدبرجامی مجلس تحت مدیریت قالیباف- در کنار مشکلات معیشتی و عدم تمایل شرکت آرای خاکستری در انتخابات- فضای این رقابت را مهیای تکرار الگوی خاتمی- احمدی‌نژاد برای وی کند. حضور ابراهیم رییسی در عرصه انتخابات، ردصلاحیت گسترده چهره‌هایی که می‌توانستند رقبای جدی رییسی باشند و پایگاه رای او را به چالش بکشند، در کنار درگذشت حامی همیشگی‌اش مصباح‌یزدی که بارها جلیلی را «نورچشم» خود می‌خواند، اما معادله جلیلی را بر هم زد.
یکسال و ۴ ماه بعد از آغاز به کار دولت ابراهیم رییسی، سعید جلیلی، اما ناامید نیست و همین که در هفته گذشته ادعا کرده که «ایران هرگز «تحت فصل هفتم» قطعنامه‌های شورای امنیت نبوده که برجام بخواهد او را از این مخمصه نجات دهد»، نشان از مقدمه‌چینی او برای بازگشت دارد. هر اندازه اصل حرف به اذعان کارشناسان حوزه بین‌الملل اشتباه باشد، برای جلیلی اهمیت ندارد چرا که او در حال تعریف زمین حرکت جدید است.
وضعیت دولت رییسی و شرایط کشور نیز به شکلی است که حتی خود اصولگرایان تک‌دوره‌ای شدن دولت او را غیرمحتمل نمی‌دانند. بنابراین به نظر می‌رسد سعید جلیلی می‌خواهد دوباره شانس خود را برای تشکیل دولت امتحان کند؛ دولتی «ضدمذاکره»، با تکرار شعارهای پوپولیستی و مولفه‌های ساده زیستی، دولتی که می‌خواهد ادبیات و گفتمان «مردمی و احمدی‌نژادی» را در پیش بگیرد، اما به دام جریان «انحرافی» نیفتد؛ دولتی با همراهی بخشی از جوانانی که از دولت ابراهیم رییسی سرخورده‌اند و منبر آیت‌الله مصباح نیز برپا نیست تا پای آن بنشینند.
قالیباف؛ ورژن تازه دولت سازندگی- توسعه‌گرایی با حفظ ارزش‌های اصولگرایی
محمدباقر قالیباف در برنامه ملک سلیمان در اواخر هفته گذشته به شیوه‌ای سخن گفت که نشان داد برنامه‌های درازمدت دارد. اظهاراتی در نقد وضعیت حکمرانی فعلی، تاکید بر اهمیت نوسازی حکمرانی و فراتر از آن تاکید بر اینکه پلیس باید در موضوع مهسا امینی عذرخواهی می‌کرد.
اما این تصمیم تازه قالیباف نیست. او همان روز که بر صندلی ریاست بهارستان تکیه زد، رویای رفتن به پاستور را در سر داشت. همان لحظه که اعتراضات ۱۴۰۱ در پی مرگ مهسا امینی شروع شد، او واژه «حکمرانی نو» را از گوشه ذهنش بر زبان آورد تا به نام خودش ثبت کند و شاید بعدها در کمپین انتخاباتی‌اش هم از آن استفاده کند. قالیباف همان روز که در ایام انتخابات مجلس یازدهم از «نواصولگرایی» سخن گفت در ذهن خود مسیر و مشی هاشمی‌رفسنجانی را تکرار می‌کرد؛ حرکت از ریاست مجلس به ریاست‌جمهوری و تشکیل یک دولت توسعه‌گرا البته با چاشنی اصولگرایی.
قالیباف در این سال‌ها بارها سعی کرد تا الگوی هاشمی- سازندگی را در اردوگاه راست پیاده کند، از تاکید بر مفاهیم توسعه‌گرایی ابایی نداشت و با جبهه پایداری و برخی تشکل‌های راست سنتی در نقد تند هاشمی‌رفسنجانی هم‌نوا نمی‌شد.
علاوه بر این، از سال ۱۳۹۲ تا به امروز، جسته و گریخته از اصولگرایان گلایه‌هایی کرده که همواره رییسی را بر او ترجیح دادند تا جایی که برای سال ۱۴۰۰ از اساس کاندیدا نشد. امروز قالیباف، اما مهم‌ترین رقیب دوران جریانی خود یعنی ابراهیم رییسی را پشت سر گذاشته است.
از یاد نبریم که نامه ۲۲۰ نماینده مجلس یازدهم در حمایت از کاندیداتوری ابراهیم رییسی، قالیباف را ناچار کرد تا از ورود به عرصه انتخابات انصراف دهد، نامه‌ای که حرف و حدیث درباره آن زیاد بود و هست؛ ماحصل جلسه‌ای که نزدیکان قالیباف با کنایه می‌گفتند رییسی قوه قضاییه را ستاد انتخاباتی کرد تا به آن دست یابد.
عملکرد یکساله دولت رییسی بیش از آنکه برای اصلاح‌طلبان فرصت بازگشت باشد، فرصت تحقق رویای «دولت تکنوکرات - توسعه‌گرای» محمدباقر قالیباف است. حامیان او در بخش‌های مختلف کم نیستند، چهره مقبول سیاسیون و نظامیون که خیال کنار رفتن از عرصه سیاسی ندارند و انقدر هم در میان اصولگرایان کوتاه آمدند که حالا سهم خود را بخواهند. قالیباف می‌تواند بخشی از جوانان اصولگرا، از تشکل‌های پایداری و ناامیدان دولت رییسی را به سمت خود جلب کند کما اینکه در یک نمونه جذب وحید یامین‌پور، بعد از انتخابات مجلس یازدهم و سرخوردگی او از پایداری‌ها نشان داد که به «جوانان راستگرای اصولگرا» توجه ویژه دارد و آینده را از آنِ آنها می‌داند.
بلوک روحانی- لاریجانی میانه‌روی اصلاح‌طلبی دیپلمات- شیخ
بالغ بر دو دهه از آن روزها که علی لاریجانی و حسن روحانی در شورای عالی امنیت ملی کنایه‌های پیدا و پنهان برهم می‌زدند، می‌گذرد- فارغ از اینکه این نقدها چقدر واقعی بود یا تقسیم کار برای پیشبرد مذاکرات. حالا آنها تنها یاوران در برزخ میانه‌روی در سیاست داخلی جمهوری اسلامی در سال ۱۴۰۱ هستند.
در شرایطی که اصلاح‌طلبان در سکوت اجباری به امید امکان بازگشت به حاکمیت به سر می‌برند و اصولگرایان تصور می‌کنند، می‌توانند مدل حزب روسیه واحد را در ایران پیاده کنند، میانه‌روی متاع بی‌بازاری در دست لاریجانی و روحانی است. تجربه سال‌های ۹۲ تا ۹۸ به هر دو آنها نشان داده بقای‌شان در ائتلاف‌شان است. حالا هر دو در هفته گذشته سخن‌هایی مبنی بر تمایل به بازگشت دارند.
اینکه علی لاریجانی در برنامه ملک سلیمان، «قبول تفاوت‌های افراد در جامعه» را از خصلت‌های مقبول قاسم سلیمانی خوانده یا حسن روحانی در جمع استانداران دولت‌های یازدهم و دوازدهم گفته است که برنامه‌هایش برای برون‌رفت از وضعیت فعلی را مکتوب و تلفنی به رهبر انقلاب گفته است نشان می‌دهد سکوت طولانی این دو، رو به پایان است.
علی لاریجانی و حسن روحانی شاید از نگاه جوانان اصولگرا «رانده‌شدگان اردوگاه اصولگرایی» باشند، اما یک نکته درباره هر دوی این افراد قابل توجه است؛ مردانی همچون علی لاریجانی و حسن روحانی هر اندازه که از اسب افتاده باشند هنوز در اصل هستند، وابستگی مستقیم و بدون واسطه به اصلی‌ترین سرچشمه‌های قدرت و تصمیم‌گیری نکته متمایزکننده آنها است. حسن روحانی و علی لاریجانی در شرایط لازم به احتمال زیاد هم از فیلتر شورای نگهبان عبور می‌کنند و هم گزینه‌های مورد توافق اصلاح‌طلبان و میانه‌روها خواهند بود.
روحانی و لاریجانی بر این باور حرکت می‌کنند که در شرایطی دیگر نقش‌های جدید برای آنها تعریف می‌شود؛ نقش‌هایی که در آن نیازی به تایید گعده‌های اصولگرایی یا همراهی راست‌گرایان افراطی راست ندارند، باقیمانده تشکل‌های روحانی- سیاسی نیز بر آنها نمی‌تازند.
علی لاریجانی و حسن روحانی فرزندان رخدادهای سیاسی نیستند، فرزندان دهه ۶۰ و ۷۰ جمهوری اسلامی هستند و سربازانی محسوب می‌شوند که در زمان لازم می‌توانند از ردیف سربازها خارج شوند و در جایگاه وزیر قرار بگیرند. آنها براساس همین آینده‌نگری در مقابل بسیاری از مسائل سکوت می‌کنند و مسیر احمدی‌نژادی در پیش نمی‌گیرند. اگر تا به امروز چند جریان نام «جریان سوم» را یدک کشیدند، ائتلاف روحانی و لاریجانی آینده‌ای را در ذهن دارند که به واقع «جریان سوم» باشند.
ابراهیم رییسی و حامیان پیدا و پنهان
ابراهیم رییسی، اما کماکان در راس است، ریاست او بر قوه مجریه، اختیارات و منابع باعث می‌شود او خود را نقش اصلی مدیریت عرصه سیاست داخلی در سال‌های آتی بداند. اگرچه نمایندگان مجلس پشت تریبون بر او و دولتش می‌تازند و تشکل‌های اصولگرا از او انتقادات جدی در زمینه مدیریت اقتصادی کشور دارند، اما مگر ابراهیم رییسی با رای اصولگرایی رییس‌جمهور شده که حالا با از دست دادن حمایت آنها نگرانی به خود راه دهد؟ ابراهیم رییسی هنوز همراهی نهادهای حاکمیتی را با خود دارد.
دولتش مملو از گروه‌های بی‌نام و نشان جوانان اصولگرا است، چپ‌هایی که از راست برخاسته‌اند و در تاختن نفس تازه دارند و پشت گرم. ابراهیم رییسی می‌تواند با دو دیدگاه به آینده نگاه کند؛ جمهوری اسلامی جز در موارد ترور رییس‌جمهور، رییس دولت تک‌دوره‌ای نداشته است بنابراین به‌رغم تمام دست‌اندازهای فعلی او هنوز بیش از یک دولت زمان در اختیار دارد.
دوم اینکه هواداران او در جریان اصولگرایی جوانانی از گروه‌های مختلف هستند؛ امام صادقی‌ها، پایداری‌ها، جوانانی که در مصاف و سراج جلسه می‌گذارند. دولت او آنقدر مدیر میانی و مدیرکل و مسوول از این جوانان دارد که آنها برای حفظ حیات سیاسی خود هم که شده سعی در بقای این دولت دارند.
رییسی به‌رغم همه مشکلات هنوز اجماع حاکمیت را پشت سر خود دارد. همین که با عبور از اعتراضات به ادبیات تحکم‌آمیز خود بازمی‌گردد نشان از اعتماد به نفس اوست. رییسی هنوز آینده را از آن خود می‌داند.
بیشتر بخوانید:
چرا حرفهای قالیباف در باره بازسازی نظام حکمرانی را کسی جدی نمی گیرد؟
۲۱۲۲۰
کد خبر 1716027منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: علی لاریجانی محمد باقر قالیباف اصولگرایان اصلاح طلبان حسن روحانی علی لاریجانی و حسن روحانی ابراهیم رییسی سیاست داخلی هفته گذشته سعید جلیلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۸۰۹۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرب‌الاجل به پاستور
به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه سازندگی، محمدباقر قالیباف که با وجود هجمه‌هایی که طی چهار سال ریاستش از طرف دولتی‌ها متحمل شد، حال در یک ماه باقیمانده ریاستش بر پارلمان میدان تازاندن دولتی‌ها را تنگ‌تر کرده است و آخرین اولتیماتوم‌ها را به دولت سیدابراهیم رئیسی و کابینه‌اش می‌دهد. این را می‌توان از آخرین نشست پارلمان و دولت متوجه شد.
ماجرا از این قرار است که در دومین نشستی که با حضور قالیباف و دولتمردان سیدابراهیم ردیسی درخصوص مسائل ارزی برگزار شد، رئیس مجلس که مشخص نیست آیا در مجلس جدید هم بر صندلی ریاست تکیه خواهد زد یا خیر، آخرین هشدار را به دولت سیزدهم داد و از دولت خواست تا به طور روشن و شفاف رویکرد رو به جلو برای مدیریت بازار ارز را ارائه کند. رئیس پارلمان همچنین تا روز یک‌شنبه به قوه مجریه مهلت داد تا آخرین برنامه‌اش را در این باره ارائه دهد و در صورت تاخیر، مجلس منتظر نخواهد ماند و طرح مورد نظر پارلمان را ارائه می‌دهد زیرا مجلس در دو جلسه‌ای که با دولتی‌ها گذاشته، رویکرد اقتصادی‌اش را در حوزه مدیریتی اعلام کرده است. او در این نشست به دولتی‌ها گفت که ما دنبال تکرار جلسات نیستیم بنابراین باید در مورد موضوع به جمع‌بندی برسیم و نتیجه نهایی را به صحن علنی ارائه کنیم و در این رابطه با توجه به اصرار نمایندگان برای بررسی موضوع در صحن علنی به صورت مشخص به نمایندگان گفتم اگر به جمع‌بندی و اتفاق‌نظر با دولت نرسیم، مجلس خود به جمع‌بندی روشن می‌رسد؛ قالیباف با تاکید بر اینکه باید روی اصل موضوع بحث و گفت‌وگو کنیم و در مورد رویکردها، اشکالات و راهکارها به جمع‌بندی برسیم، تصریح کرد: واقعیت این است که ناترازی‌ها در قیمت ارز تاثیرگذار است بنابراین نمی‌توان نظام یکپارچه اقتصادی را نادیده گرفت و دولت و مجلس باید به این مهم توجه داشته باشند.
دو جلسه‌ای که قالیباف از آن یاد کرد، اولین بار دوم اردیبهشت ماه و آخرین آن چهارشنبه هفته‌ای که گذشت با حضور شخص قالیباف، سیداحسان خاندوزی وزیر امور اقتصادی و دارایی، محمدرضا فرزین رئیس‌کل بانک مرکزی، سیدمحمد حسینی معاون پارلمانی رئیسی، محمدرضا پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی، سیدشمس‌الدین حسینی رئیس کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید، عزت‌الله اکبری تالارپشتی رئیس کمیسیون صنایع و معادن، حجت‌الاسلام محمدحسین حسین‌زاده‌بحرینی و محسن زنگنه از نمایندگان اقتصاددان مجلس و تعدادی از کارشناسان مرکز پژوهش‌ها در مجلس برگزار شد. قالیباف در این نشست با بیان اینکه نباید به ارائه گزارش اکتفا کرد، گفته بود که در نشست قبلی به اندازه کافی گزارش ارائه شد و دوستان دولت باید به طور روشن و شفاف رویکرد رو به جلو برای مدیریت بازار ارز ارائه کنند.
هر روز فقیرتر شدن مردم و عدم تدبیری درست از سوی دولت سیزدهم در حوزه اقتصاد و سیاست‌های داخلی و خارجی که همواره تلاشش این بود تا مشکلات این قوه را بر گردن دولت‌های دیگر بیندازد، دیگر جایی برای حامیان خودش هم نگذاشته است. بسیاری از نمایندگان مجلس یازدهم که چشم‌شان را بر فسادهای این دولت و بی‌تخصصی اقتصاددان‌هایش می‌بستند، حال یا سکوت می‌کنند، یا زبان انتقاد گشوده‌اند.
در آخرین جلسه‌ای که مجلس درخصوص مسائل ارزی برگزار کرد، حجت‌الاسلام بحرینی، نماینده اصولگرای مجلس صدای فردی را پخش کرد که در تماس با دفتر ارتباطات مردمی خود، انتقادات صریحی را علیه سیاست‌های کنونی مطرح کرده و تاکید می‌کرد که این رویکرد به تولیدکننده و مصرف‌کننده آسیب زده است. در این جلسه محمدرضا فرزین، رئیس‌کل بانک مرکزی گزارشی از وضعیت بازار ارز و تحولات اقتصاد کلان کشور ارائه کرد. همچنین وزیر اقتصاد و رؤسای کمیسیون‌های اقتصادی، صنایع و معادن و جهش و رونق تولید مجلس هم به تشریح راهکارهای خود برای کنترل نرخ ارز پرداختند.
البته بهارستانی‌ها چنین جلسه‌ای را قابل قبول نمی‌دانند و درخواست‌شان این است که جلسات پشت درهای بسته درخصوص ارز و اقتصاد به صورت زنده و در صحن علنی مجلس برگزار شود. حسینعلی حاجی‌دلیگانی، نماینده مردم شاهین‌شهر که هم برای مجلس دهم و هم برای ورود به مجلس یازدهم با حضور در لیست اصولگرایی در شاهین‌شهر بیشترین رای را آورد، یکی از نمایندگانی است که خواستار جلسه علنی بود. او درخصوص خواست نمایندگان برای جلسه فوق‌العاده مساله ارز در صحن بود و نه در دفتر رئیس مجلس، به ایلنا گفت: بله، نظر ما همین است باید می‌آمدند در صحن و شفاف مطالب بیان می‌شد، ما گفتیم که در صحن، جلسه [فوق‌العاده ارزی] برگزار شود، نگفتیم که بروید و جداگانه جلسه بگذارید. با این جلسات چند نفره جداگانه نتیجه نمی‌گیریم و الان هم که مشکلات حل نشده است. به گفته حاجی‌دلیگانی اگر قانون را رعایت می‌کردند این مشکلات را نداشتیم، بانک مرکزی قانون را رعایت نمی‌کند چه قانونی که اخیراً تصویب کردیم و چه احکامی که در برنامه مصوب شده؛ اگر این قوانین و احکام از سوی بانک مرکزی رعایت شود این مشکلات را نخواهیم داشت.
او که به نمایندگی از نمایندگان دیگر مجلس یازدهم سخن می‌گفت، تاکید کرد که ما همچنان مطالبه برگزاری جلسه ارزی در صحن را داریم و معتقدیم که همه نمایندگان باید در جریان این موضوع قرار بگیرند نه دولت فعلی نه تنها برخلاف وعده‌های انتخاباتی رئیسی، اوضاع را بهتر نکرد بلکه مشکلات معیشتی مردم بیشتر شده است. پس باید گفت، ندانم‌کاری و عدم تشخیص اولویت‌ها موجب شکل‌گیری فضا برای گسست بیشتر اجتماعی و شکاف بیشتر مردم و حاکمیت شده است. اینکه یک جلسه جدا باشد.
نقدها تنها مربوط به صندلی‌های پایین مجلس نیست و هیات‌رئیسه نیز منتقد رویکردهای دولت و رویکردهای اقتصادی است. آنچنان که قالیباف در جلسه مشترک با دولتی‌ها در اظهارنظری انتقادی که کم‌سابقه نیز به نظر می‌رسد، نه‌تنها دولت را به نقدکشید بلکه ضرب‌الاجل هم برای دولت تعیین کرده است. قالیباف اما در نقد دولت تنها نیست و در همین چند جلسه برگزار شده مجلس در سال جاری بارها و بارها تریبون نمایندگان به نقد دولت باز شده است. آشفتگی بازار ارز و سکه محور اصلی انتقادات بوده که گرانی بیشتری را به زندگی و معیشت مردم وارد کرده است. به گزارش خبرآنلاین، قالیباف به‌جز صراحتی کم‌سابقه در اظهاراتش، کنایه‌هایش را نیز روانه دولت کرده است. او در این نشست با بیان اینکه نباید به ارائه گزارش اکتفا کرد، گفت: «در نشست قبلی به اندازه کافی، گزارش ارائه شد و دوستان دولت باید به طور روشن و شفاف رویکرد رو به جلو برای مدیریت بازار ارز ارائه کنند. ما دنبال تکرار جلسات نیستیم و جلسه سومی وجود ندارد بنابراین باید در مورد موضوع به جمع‌بندی برسیم و نتیجه نهایی را به صحن علنی ارائه کنیم و در این رابطه با توجه به اصرار نمایندگان برای بررسی موضوع در صحن علنی به صورت مشخص به نمایندگان گفتم اگر به جمع‌بندی و اتفاق نظر با دولت نرسیم، مجلس خود به جمع‌بندی روشن می‌رسد». اشاره قالیباف به تذکرها و انتقاداتی است که طی روزهای اخیر به هیات‌رئیسه مجلس می‌شود و نمایندگان خواستار برگزار کردن جلسه‌ای با محوریت آشفتگی‌ها در بازار ارز و اثرات سوء آن بر گرانی کالاهای اساسی شده‌اند. قیمت خودرو، بازار داغ فیلترشکن‌ها، قیمت مسکن، حقوق بازنشستگان و… از دیگر محورهایی است که زمینه‌ساز انتقاد از دولت رئیسی شده است. انتقاداتی که به نظر می‌رسد دیرتر از آنچه باید، کلید خورده است و بعید نیز به نظر می‌رسد دولت رئیسی تن به اجرایی کردن خواسته‌های پارلمان‌نشینان بدهد.
او در دومین نشست بررسی مسائل ارزی که وزیر اقتصاد، رئیس‌کل بانک مرکزی و معاون پارلمانی دولت از یک‌سو و محمدرضا پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی، سیدشمس‌الدین حسینی رئیس کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید، عزت‌الله اکبری تالارپشتی رئیس کمیسیون صنایع و معادن، محمدحسین حسین‌زاده‌بحرینی و محسن زنگنه از نمایندگان اقتصاددی مجلس و تعدادی از کارشناسان مرکز پژوهش‌ها در سوی دیگر آن حضور داشتند، صریح و بدون تعارف به انتقاد از دولتی‌ها پرداخت و گفت که «همه اختیارهای موجود در قانون دائمی را به رئیس بانک مرکزی دادیم و هر چه ایشان در جلسه سران قوا بیان کردند، قبول کردیم اما شرایط کنونی نشان می‌دهد که هم رویکرد اقتصادی و هم رویکرد مدیریتی در موضوع ارز دچار اشکال است». وی با اشاره به تورم کالاهای اساسی که با ارز ترجیحی وارد می‌شوند و تاکید بر ضرورت اصلاح رویکردهای اقتصادی در این زمینه، گفت: «به طور روشن و مشخص امروزه در سیاست‌های ارزی از نگاه اقتصادی دچار مشکل هستیم و طرح جامعی برای رویکرد اقتصادی در ارز وجود ندارد. ما رویکرد اقتصادی‌مان در حوزه مدیریتی را اعلام کردیم و تا روز یک‌شنبه برای دریافت برنامه دولت منتظر می‌مانیم اما اگر برنامه و سیاست ارزی دولت ارائه نشود، مجلس جلسه خواهد گذاشت و طرح خود را ارائه می‌کند».
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»